Jak to się zaczęło...

A więc zaczęło wszystko zaczęło się od tego, że zawsze to ja byłam tą najchudszą z rodziny (mam dwie starsze siostry i starszego brata), ale zmieniło się to w szóstej klasie, strasznie przytyłam, był taki moment, że warzyłam, aż wstyd mi to napisać, ale aż 60 kg ( przy wzroście wtedy może z 153-154). Powiedziałam sobie dość i w pierwszej klasie gimnazjum ważyłam już (aż) 49 kg, a teraz, gdy pójdę do trzeciej gimnazjum chcę ważyć te pieprzone 40 kilo! Teraz czuję się jak ogromny wieloryb... Moje siostry, obie mają już po jednym dziecku, a wyglądają niesamowicie.. Ta najstarsza ma 26 lat i 6-letniego synka i wygląda pięknie, jest szczupła, zgrabna, ma piękne długie blond włosy i jest śliczna. Druga siostra ma 22 lata i dwu-letnią córeczkę i wygląda jeszcze lepiej niż ta starsza siostra, ma piękne także blond włosy, jest z nas najchudsza, śliczne. smukłe nogi, piękny płaski brzuch (obie go mają) i też jest bardzo ładna, nie to co ja... gruba, brzydka, krótkie okropne brązowe włosy, tłuste nogi, ogromny brzuch, twarz jak pulpet.... Zaczęłam się odchudzać z różnych powodów. Między innymi:
-chudziutkie siostry, przy których wyglądam jeszcze gorzej
-nienawidzę siebie
-nie mogę patrzeć w lustro '
- pewien chłopak (opowiem kiedyś o nim)
-i docinki ze strony rodziny
Mam nadzieję, że dostanę od Was wsparcie i przyjmiecie mnie do siebie. Od jutra będę zapisywała bilanse i dodawała thinspiracje.
Tak bardzo się cieszę, że założyłam bloga, mam nadzieję, że ten pomysł nie okażę się okropny jak wszystko czego się dotknę :( Jak będziecie miały jakieś pytanie to piszcie śmiało i trzymajcie się chudo!! <3
A i tutaj dodam tego bloga, bo wcześniej zapomniałam :) Polecam przeczytać go od samego początku :)
belikebutterfly-proana.blogspot.com